«Για να γίνει ένα έργο χρειάζεται ορθός προγραμματισμός και πιστή εφαρμογή της μελέτης κατασκευάζοντας αυτό που σχεδιάστηκε αρχικά χωρίς παρεκτροπές, χωρίς ανατροπές και χωρίς σπατάλες».
Έτσι ακριβώς συνέβη και όχι τώρα αλλά εδώ και καιρό, με την απόφαση για τον καθορισμό της έδρας του ενιαίου νοσοκομείου της Περιφερειακής ενότητας Κοζάνης «Μαμάτσειου» και «Μποδοσάκειου», στην πόλη της Κοζάνης και αυτό γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι το σχέδιο υλοποιείται απόλυτα με θρησκευτική ευλάβεια χωρίς καμία απόκλιση. Το σχέδιο ξεκίνησε η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος και φαίνεται ότι συνεχίζει (το ίδιο σχέδιο) προχωρώντας στον ίδιο δρόμο ο Ανδρέας Λυκουρέντζος και η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη.
Αρχικά κόντυναν και μάκρυναν κατά το δοκούν (μειώνοντας τις κλίνες από 250 σε 200 στο Μποδοσάκειο και αυξάνοντας αντιστοίχως τις κλίνες του Μαμάτσειου προκειμένου να έχει επίσης 200) κάνοντας τα δύο νοσηλευτικά ιδρύματα «ίσα και όμοια» τοποθετώντας κοινή διοίκηση με έδρα και στις δύο πόλεις (Βλέπε δηλώσεις Λοβέρδου) και αυτό γιατί έπρεπε να διασκεδάσουν τις αντιδράσεις των φορέων της Εορδαίας, τους οποίους μάλιστα τα γνωστά κέντρα χαρακτήρισαν ακόμα και γραφικούς που μονίμως διαμαρτύρονται.
Το σχέδιο ήταν (όπως φαίνεται) καλά μελετημένο και αντί να ενισχύει με κάλυψη των κενών θέσεων σε ιατρικό και λοιπό προσωπικό άλλαξε τα οργανογράμματα προβλέποντας ότι τελικά χρειάζονται λιγότεροι και αυτό χωρίς επί τις ουσίας να μεταβληθεί τίποτα απολύτως.
Σήμερα το αρχικό σχέδιο διανύει την δεύτερη φάση του που προβλέπει έδρα (των νοσοκομείων) στη διοικητική έδρα δηλαδή την Κοζάνη αγνοώντας προκλητικά ότι στην υγεία έδρα γίνεται η καλύτερη υποδομή (το μεγαλύτερο ίδρυμα) και δεν έχει σχέση με την υπόλοιπη διοικητική δημόσια διοίκηση (πολλά είναι τα παραδείγματα του εξωτερικού που λειτουργούν νοσοκομεία σε μικρότερα αστικά κέντρα από τις πρωτεύουσες), φαίνεται ότι στη χώρα μας 30 χρόνια κάνουμε αποκέντρωση υπηρεσιών και τα επόμενα 30 χρόνια καταστρέφουμε ότι χτίσαμε και δημιουργούμε υδροκέφαλα κέντρα μαραζώνοντας όλους τους άλλους γύρω τους.
Στην περίπτωση του «Μποδοσάκειου» δεν είναι κάποια έκφραση ενός τόπου και μιας περιοχής που εκλιπαρεί ελεημοσύνη και οίκτο αλλά καταφανέστατη και κατάφορη διαστρέβλωση της αλήθειας και του δικαίου που πρέπει να μην (έστω για μια φορά στην ταλαίπωρη χώρας μας) εφαρμοστεί.
Μέχρι το καλοκαίρι το υπουργείο θα προχωρήσει και στην τρίτη φάση του σχεδίου των συνενώσεων και καταργήσεων κλινικών με μεταθέσεις και αποσπάσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού κάτι που σίγουρα (και δικαίως) θα ευνοεί κάθε έδρα που θα είναι και η προτεραιότητα κάλυψης ενώ το «παράρτημα» θα βρίσκεται σε δεύτερη πάντα μοίρα.
Το ζήτημα της έδρας δεν είναι μια διαμάχη (που προσπαθούν να περάσουν κάποιοι) ανάμεσα στις δύο πόλεις αλλά μια κακή σχεδίαση και κυρίως μία κακή κάκιστη απόφαση της πολιτείας την οποία δυστυχώς θα πληρώσουν οι πολίτες και των δύο περιοχών γιατί στο τέλος το μεγάλο θύμα τις ολέθριας πολιτικής θα είναι η υγεία που συνεχώς υποβαθμίζεται.
Με τη θάρρος της γνώμης
Κώστας Μαυρίδης
